Pastel boya kutusundan çıkan o beyaz boyanın ne işe yaradığı konusunda en ufak bir fikre sahip olmadığım zamanlarda anlamıştım, kendini mevcudiyet sınırları içerisine dahil etmenin hiçbir şeyi hiçbir zaman ve mekanda mühim kılmayacağını. Daha sonrası bunu insanlar üzerinden sayısız kez tasdik ettim.
Detayların hükmettiği bütünlükler içinde kendine yer arar durur herkes. Maksadı belirsiz kalabalık arkadaş gruplarının bir bireyi, duyulan sağır edici gürültülerin bir katılımcısı, üzerinden milyonlarca kez geçilmiş bir yolun bir geleni veya gideni olamanın ağırlığını taşır daima. Bir masayı ayakta tutan dört bacaktan biriyle, kısa gelen bacağın altına katlanılarak destek olarak konulmuş kağıdın adaletten ve olası bir halden yoksun ilişkisine kadar inildiğinde görülen sadece vasıf ve varlık çelişkisidir.
Ne hiç kimse herkes için ne herkes hiç kimse için her şeydir. Böyle bilinmez belki ama, bilinmelidir.
Yorum Gönder